Dünya Lideri
Doğum Tarihi: 30 Mart 1432
Doğum Yeri: Edirne, Rumeli Eyalet
Eğitim: Saray Eğitimi
Google Knowledge Graph ID: https://g.co/kgs/BPWekJ
Wikipedia: https://tr.wikipedia.org/wiki/II._Mehmed
Biyografisi
II. Mehmed (Osmanlıca: محمد ثانى) veya bilinen adıyla Fatih Sultan Mehmed ya da kısaca Fatih (d. 30 Mart 1432[1] – ö. 3 Mayıs 1481),[2][3] Osmanlı İmparatorluğu’nun 7. padişahıdır. İlk olarak 1444-1446 yılları arasında kısa bir dönem, daha sonra 1451’den 1481 yılındaki ölümüne kadar 30 yıl boyunca hüküm sürdü. 29 Mayıs 1453 tarihinde İstanbul’u fethetti, 1058 yıllık Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu’nu yıktı ve bu olaydan sonra “Fatih” unvanıyla anılmaya başladı. Bu olay, birçok kesimlerce Orta Çağ’ın sonu ve Yeni Çağ’ın başlangıcı olarak kabul edildi. Ayrıca bu vesileyle İslam peygamberi Muhammed’in “Konstantiniyye elbet fetholunacaktır. Onu fethedecek komutan ne güzel komutan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur.” hadisine nâil olduğu için günümüzde Müslüman dünyasının bir kesiminde “kahraman” olarak görülmektedir.[4]
30 Mart 1432 tarihinde Edirne’de doğdu. Babası Sultan II. Murad, annesi ise Hüma Hatun’dur. Küçük yaşta tahsiline ve yetişmesine çok önem verilen Şehzade Mehmed, devrin en üstün âlimlerinden eğitim gördü. 11 yaşına geldiğinde, idari yönden tecrübe kazanması için Manisa sancakbeyliğine tayin edildi. Felsefe, hadis, tefsir, fıkıh, kelâm, tarih, geometri ve matematik alanlarında fevkalade yetişti. 1444 yılında babası II. Murad, tahtı 12 yaşındaki oğlu Mehmed’e devrederek Manisa’ya çekildi. Ancak Osmanlı tahtına küçük yaşta birisinin geçtiğini duyan Avrupa ülkeleri, bir kez daha Osmanlı topraklarına yöneldi.[5] Bunun üzerine II. Murad, 1446 senesinde tekrar tahta geçti.
II. Mehmed, 1451 yılında babasının ölmesi üzerine 19 yaşında tekrar Osmanlı tahtına oturdu. 1453’te Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu’na, 1460’ta Mora Despotluğu’na, 1461’de Trabzon İmparatorluğu’na son verdi. 1473’te, Akkoyunlu Devleti hükümdarı Uzun Hasan’ı Otlukbeli Muharebesi ile yendi. II. Mehmed, döneminde çıkardığı kanunları ”Fatih Kanunnamesi” adıyla kitaplaştırdı. Bu kanunla birlikte Osmanlı’ya ”Kardeş Katli Yasası’nı” getirdi. 1481’de, Anadolu’ya doğru yeni bir sefere çıkan Fatih, yolun başında hastalandı ve 3 Mayıs 1481’de, Gebze yakınlarındaki Hünkârçayırı’ndaki ordugâhında, 49 yaşındayken öldü. Genel olarak gut (niksir) hastalığından ötürü öldüğü düşünülmekle birlikte, zehirlendiği iddiaları da bulunmaktadır. Mezarı İstanbul’un Fatih ilçesindeki Fatih Camii’nde yer almaktadır.
Ayrıca Fatih Sultan Mehmed’in, ana dili olan Osmanlıcanın yanında Yunanca, Latince, İbranice, Arapça ve Farsça olmak üzere beş tane yabancı dil bildiği belirtilmektedir.[6][7]